W trakcie rozwoju Stowarzyszenia Po To Jestem, współpracowaliśmy z wieloma placówkami i specjalistami. Naszym głównym celem było podniesienie jakości świadczonych usług i wypracowanie
własnego modelu pracy, odpowiadającego potrzebom i możliwościom uczestników naszych zajęć.
Efektem wieloletniej pracy jest autorska metoda, którą propagujemy i od lat wprowadzamy w miejscach, gdzie pracują nasi terapeuci i nasze psy.
W przeciwieństwie do powszechnej wizji dogoterapii, jako metody opierającej się głównie na głaskaniu, karmieniu i zabawy z psem, nasza wizja wymaga od uczestników zajęć, jak i psów o wiele więcej.
We współpracy z placówkami oświatowymi szerzymy wiedzę na temat potrzeb i zachowania psów
oraz jak nie prowokować sytuacji niepożądanych i jak się zachować, kiedy wystąpią. Kształtujemy umiejętności obrony przed agresywnymi psami w formie praktycznej zabawy. Jak się okazuje, klasyczny „żółwik”, nie do końca jest najbezpieczniejszą postawą w przypadku ataku psa.
Tutaj więcej na ten temat:
Główną dziedziną naszej działalności jest uczenie dzieci i dorosłych pracy z psami. Proste komendy, jak „usiadź”, czy „połóż się”, wymagają skupienia uwagi na obiekcie, utrzymania kontaktu wzrokowego i wydania konkretnego polecenia oraz nagrodzenia go w określony sposób. Ale to dopiero początek!
Zaczynając od tych prostych poleceń, nasi podopieczni, w swoim czasie opanowują coraz bardziej skomplikowane ćwiczenia, łącznie z prowadzeniem psa na smyczy przez slalom i tory przeszkód, skomplikowane gry wymagające logicznego myślenia, refleksu i długotrwałego utrzymania uwagi i inne zaawansowane ćwiczenia, o których większość posiadaczy psów nie może nawet pomarzyć.
Kiedy uczestnicy prezentują swoje umiejętności przed oczarowanymi rodzicami i kadrą z ośrodków, w których na co dzień uczą się życia, satysfakcja i wzruszenie są ogromne.
Z dumą informujemy, iż aktualnie na stałe świadczymy nasze usługi na rzecz:
Szczecińskie Stowarzyszenie Pomocy Autystom „RAZEM”
Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Koło w Pyrzycach
Przedszkole Miejskie nr5 z oddziałami integracyjnymi w Stargardzie Szczecińskim „Bajkowy Zakątek”
Niepubliczne przedszkole „Promyczek” w Pyrzycach
Ośrodek Rehabilitacyjno Edukacyjno Wychowawczy w PROFIMED w Goleniowie
Niepubliczne przedszkole oraz żłobek „Akademia Uśmiechu”
Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym “Radość z życia” w Gudowie
Specjalny Ośrodek Szkolno Wychowawczy w Bobrowie
Dom Pomocy Społecznej – Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej w Szczecinie
Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Koło w Przybiernowie
Chcemy i możemy więcej, zapraszamy do kontaktu!
Z chęcią przyjedziemy na zajęcia pokazowe.
Dogoterapia, czy kynoterapia to nazwy, którymi przyjęło się w Polsce określać pracę człowieka z wyszkolonym psem w kontakcie z drugim człowiekiem, bądŹ grupą ludzi.
Najogólniej rzecz biorąc jest to forma wspierania profesjonalnej terapii dzięki udziałowi psów.
Oto jak definiuje kynoterapię Polskie Towarzystwo Kynoterapeutyczne:
Kynoterapia jest to standaryzowana przez Polskie Towarzystwo Kynoterapeutyczne metoda wzmacniająca efektywność rozwoju osobowości, edukacji i rehabilitacji, w której motywatorem jest odpowiednio wyselekcjonowany i wyszkolony pies. Źódło: http://www.kynoterapia.eu/standardy.html
A tak dogoterapię określa Polski Związek Dogoterapii:
Dogoterapia, to[…] metoda wspomagająca proces rehabilitacji i terapii z udziałem odpowiednio wyszkolonych psów w celu pomocy osobom niepełnosprawnym i nieprzystosowanym społecznie.
Obie instytucje odwołują się do opracowań i doświadczeń Delta Society, jednej z pierwszych organizacji, które podjęły się unifikacji i wypracowania standardów pracy z psem.
W rzeczywistości, to co w Polsce nazywamy dogoterapią, czy kynoterapią, ma bardzo szeroki zakres semantyczny i mianem rzeczywistej terapii określić można jedynie część czynności wykonywanych w ramach tak zwanej kynoterapii/dogoterapii. Ze względu na popularność obu terminów nie ma potrzeby formułować nowego nazewnictwa, należy jednak zaznaczyć niedoskonałości tej terminologii.
Kierując się zasadą „Lepiej łączyć niż dzielić”, władze Stowarzyszenia Po To Jestem postanowiły, iż zarówno w publikacjach jak i w Internecie oba terminy będą używane zamiennie. Odwołując się zaś do definicji, uznano, iż tworzenie nowej mogłoby wprowadzić zbędną konfuzję. Dalece korzystniejsze wydaje się uznanie obu powyższych definicji za uzupełniające się.