W naszym stowarzyszeniu przyjmujemy następujące rozróżnienie pomiędzy wolontariuszem, przewodnikiem psa wizytującego a dogoterapeutą:
Wolontariusz to osoba, która jest członkiem wspierającym lub stałym stowarzyszenia, bierze aktywnie udział w jego inicjatywach i/lub bierze udział w zajęciach z psami w charakterze pomocnika, pomagając w opiece nad psem, współpracy z podopiecznymi, podając przedmioty i wspierając osobę prowadzącą zajęcia – jednak nie mająca wpływu na jej przebieg.
Przewodnik psa wizytującego to osoba, która posiadła co najmniej podstawowy zakres wiedzy o specyfice i celach dogoterapii i z zakresu dziedzin, w których bywa ona najczęściej używana, oraz szkolenia psów i ich behawioru. Przewodnik psa wizytującego może układać plany zajęć jedynie wraz ze specjalistą z dziedziny, w ramach której zajęcia z psami mają być wdrożone jako forma wsparcia profesjonalnej terapii. Przewodnik psa posiada niezbędną wiedzę na temat psów i ich wychowania, jest właścicielem i przyjacielem swojego psa. Posiada też niezbędne podstawy wiedzy w zakresie dziedzin, w ramach których przyjdzie mu współpracować ze specjalistami: takich jak pedagogika, psychologia czy logopedia. Nie jest jednak specjalistą w tych dziedzinach i dlatego nie może samodzielnie planować terapii, a jego praca zawsze odbywa się pod nadzorem specjalistów.
Dogoterapeuta to osoba, która jest jednocześnie przewodnikiem psa wizytującego i specjalistą w danej dziedzinie. Oznacza to, że poza wiedzą na temat psów, posiada także – potwierdzone dyplomem lub innym obowiązującym dokumentem – kwalifikacje w danej dziedzinie, które pozwalają jej na samodzielne układanie planów zajęć i ich realizowanie. Dogoterapeutą może być więc na przykład pedagog, psycholog lub specjalista rehabilitacji, który jest jednocześnie przewodnikiem wyselekcjonowanego, specjalnie wyszkolonego psa i posiada praktyczną i teoretyczną wiedzę na temat jego szkolenia.
Powyższe rozróżnienie ma na celu stopniowanie poziomu kompetencji tak, aby zapewnić maksymalny poziom bezpieczeństwa i rzetelności zajęć z psami. Oczywiście, nic nie stoi na przeszkodzie, aby zaczynając od wolontariusza, zostać z biegiem czasu dogoterapeutą (czyli specjalistą w danej dziedzinie, który w ramach swoich kompetencji uzupełnia swoją aktywność o zajęcia z udziałem psów). Wymaga to jednak zdobycia odpowiednich kwalifikacji. Praca z ludźmi wymaga bowiem od nas odpowiedzialności i świadomości własnych ograniczeń i nie podejmowania się zadań wykraczających poza nasz zasób wiedzy i kompetencje.