Jesteś hodowcą psów? Opiekujesz się szczeniętami? Chciałbyś, aby Twoje szczenię w przyszłości mogło pracować jako pies do dogoterapii? Oto garść wskazówek dla hodowcy (i nie tylko) – jak prawidłowo socjalizować malucha, aby wyrósł na psa zrównoważonego i nielękliwego.

1. Faza neonatalna (od narodzin do momentu otwarcia oczu przez szczenięta).

W tym okresie trzeba dostarczać szczenięciu różnorodnych bodźców dotykowych, które wspomogą prawidłowy rozwój. W tym celu należy:

– dotykać szczenię,

– głaskać,

– delikatnie dmuchać w pyszczek,

– brać na ręce,

– delikatnie odwracać na plecy,

– przykładać do łapek nasączone zimną wodą waciki, które dostarczą dodatkowych wrażeń.

 

2. Faza przejściowa (od momentu otwarcia oczu do ok 3. tygodnia życia).

W tej fazie zwiększamy intensywność bodźców dotykowych i wprowadzamy pierwsze bodźce słuchowe. W tym celu:

– wydłużamy głaskanie – można stosować delikatny masaż różnych części ciała pieska;

– stawiamy szczenię na różnorodnych powierzchniach, stosujemy zabawki o różnej fakturze (intensyfikacja doznań dotykowych);

– stosujemy delikatne obracanie i przekładanie szczenięcia w dłoniach (na niewielkich wysokościach);

– poddajemy szczenię działaniu różnych bodźców dźwiękowych (np. radio, odkurzacz, muzyka, śmiech, krzyk, silnik samochodu, karetka na sygnale), co ma na celu oswojenie go z odgłosami jakie napotka w przyszłości; pamiętajmy, aby dźwięki na początku nie były zbyt intensywne i głośne – gdy maluch nie wykazuje oznak lęku można stopniowo zwiększać intensywność hałasów.

 

3. Okres socjalizacji (od 3. do 12. tygodnia życia).

W tym czasie należy stopniowo umożliwiać szczenięciu kontakt z innymi przedstawicielami własnego gatunku, obcymi ludźmi, innymi zwierzętami. Pamiętajmy, że maluch musi za młodu nauczyć się jak należy zachowywać się wobec innych psów – w przeciwnym wypadku może w przyszłości sprawiać kłopoty w kontaktach z nimi.

W okresie socjalizacji należy również zabierać szczenię w różnorodne miejsca, co ma na celu zaznajomienie go z sytuacjami, z którymi będzie miał styczność w dorosłym życiu. Można zabrać szczenię na przejażdżkę samochodem, pójść z nim do parku, do lasu, nad jezioro, odwiedzić gabinet weterynarza. Dobrym pomysłem jest przejechanie się z pieskiem pociągiem lub tramwajem, spacerowanie tam gdzie dużo się dzieje (centrum miasta), jak i po łące lub terenie wiejskim.

 

PO 8. TYGODNIU ŻYCIA:

W tym wieku zalecamy zapisanie szczenięcia do tzw. psiego przedszkola (zajęcia organizowane przez PiesPotrafi.pl) gdzie pod okiem wykwalifikowanego trenera będzie mogło bawić się i nawiązywać kontakty z psami w podobnym wieku, co jest bardzo korzystne dla prawidłowej socjalizacji zwierzęcia.

Należy w miarę możliwości unikać styczności ze starszymi psami, które mogą wykazywać agresję, aby nasz pies nie przejął negatywnych zachowań. Wskazane są natomiast kontakty z psami asertywnymi i zrównoważonymi, od których nasze szczenię będzie mogło nauczyć się prawidłowych reakcji.

W tym okresie możemy także zacząć oduczać psa niepożądanych zachowań np. podgryzania ręki w czasie zabawy, szarpania, skakania, warczenia, niszczenie sprzętu domowego. W takich sytuacjach należy unikać krzyczenia na pieska – konsekwencją nieprawidłowego zachowania powinno być przerwanie zabawy i izolacja szczenięcia na kilkanaście sekund. Podstawy zasad posłuszeństwa zostaną także przekazane podczas spotkań w ramach psiego przedszkola.